اصلاح الگوی مصرف از نگاه اسلام صفحه 223

از دیگر سوی، افزون بر ضعف سند که اشارت رفت، در تعارض با روایات فراوان و معتبری است که سفید پوشی را سنتّ اسلامی معرفی نموده اند و طبعاً، ترجیح با همین دسته روایات است.

در خصوص کفش نیز، هر چند روایت پیش گفته آن را استثنا نمود، لیک روایاتی دیگر، نعل سیاه را مکروه می­دانند.(1) لذا برخی فقها، استثنای اوّل را حمل بر کراهت کمتر نموده اند.(2) لیک با توجه به این که در این روایات، «نعلین» سیاه ناپسند دانسته شده و «خفّ: کفش سیاه» استثنا گردیده اند. است، ممکن است کراهت، ویژه مورد نخست باشد.

در پایانْ این نکته یادکردنی است که پوشیدن لباس سفید به هنگام نماز، بی هیچ اختلافی بین فقیهان، مطلوب و راجح است(3) و نماز با لباس سیاه (جز عمّامه و عبا) مکروه می­باشد. چنانکه احرام بستن با پارچه سیاه نیز از دیدگاه برخی ممنوع(4) و از نظر مشهور مکروه است.(5) این حکم، به دلیل روایاتی است که در این زمینه رسیده است.(6)

دو. در شرایط خاص

اشاره

با این که در حالت عادی و به طور معمول، پوشیدن لباس­هایی با رنگ روشن و سفید مطلوب است، در شرایطی ویژه، سیاه پوشی مطلوبیت می­یابد. برخی از این موارد عبارتند از:

1- . نک: شیخ کلینی، الکافی، ج6، ص467.
2- . نک: محقّق اردبیلی، مجمع الفائده، ج2، ص87.
3- . نک: شیخ طوسی، الخلاف، ج1، ص506؛ محقّق حلّی، المعتبر، ج2، ص94؛ علاّمه حلّی، منتهی المطلب، ج4، ص244؛ نجفی، محمّد حسن، جواهر الکلام، ج8، ص230.
4- . نک: شیخ طوسی، الخلاف، ج1، ص435.
5- . نک: حلّی، ابن ادریس، السرائر، ج1، ص542؛ بحرانی، یوسف، الحدائق الناضره، ج15، ص554؛ نجفی، محمّد حسن، جواهر الکلام، ج18، ص423.
6- . نک: شیخ کلینی، الکافی، ج1، ص431.