37
وقتی دردِ جامعه را می فهمم، چه می کنم؟ آیا دچار ناامیدی می شوم و به خلوت خود می روم و دست به هیچ کاری نمی زنم؟ وقتی توفان غم ها و دردها سراغم می آید، دست روی دست می گذارم؟
هرگز!
اگر خدا دل مرا وسعت بخشیده باشد، از این دردها و غم ها نمی هراسم، بلکه از این حس درد و غم، بهره می برم. غم و درد، انرژی ای متراکم در وجود من می شود و من می توانم کارهای بزرگ انجام دهم.
چقدر انسان عجیب است! دردها و غم ها که می آیند، یکی را ناامید می کند و دیگری را به هیجان می آورد تا قدمی بزرگ بردارد.
کسی که کوچک است، هنگام غم و درد، دست از آرمان خود برمی دارد; امّا کسی که روحی بزرگ دارد، آرمانی بزرگ تر انتخاب می کند و به جنگ سیاهی ها