40
وقتی نطفه ای که در تخم مرغ است، رشد می کند، کم کم به بن بست می رسد و فضای داخل تخم برای او تنگ می شود، جوجه ای که داخل تخم است، هوا و غذای آنجا را جذب می کند، حرکت می کند و به بن بست می رسد، اگر او رشد نمی کرد، هرگز به این بن بست نمی رسید.
این حرکت است که از نطفه ای، جوجه ای زیبا می سازد، این حرکت است که این بن بست را می آفریند، جوجه باید پوسته تخم را بشکند و بیرون بیاید، اگر او آنجا بماند، خفه می شود و می میرد.
روح انسان نیز در این دنیا رشد می کند و به جایی می رسد که دنیا برای او همچون قفسی تنگ، جلوه می کند و او به بن بست می رسد، دیگر این جهان مادی نمی تواند محل رشد او باشد.
اگر کسی حرکت نکند و مسیر رشد را طی نکند، هرگز به بن بست نمی رسد;