41
دوستی داشتم که وقتی تاریخ را می خواند، دچار ناامیدی می شد، او می دید که بعد از مرگ پیامبر، گروهی کودتا کردند و حق علی(علیه السلام)را غصب و جاهلیّت را زنده نمودند.
وقتی دوست من غربت علی(علیه السلام) را می دید، از اصلاح مردم ناامید می شد و می گفت: «مردم این روزگار نیز تا آنجا دین دارند که منافع آنان تأمین باشد، هرگاه خطری آنان را تهدید کند، دین را فراموش می کنند.»
به او گفتم: اگر هدف تو، خوب کردن انسان ها باشد، حق داری مأیوس بشوی; امّا بدان که خوب کردن مردم، هدف پیامبر و علی(علیهما السلام)نبود.
او تعجّب کرد و گفت: این چه سخنی است که تو می گویی؟ پس هدف پیامبر و علی(علیهما السلام) چه بود؟
در پاسخ گفتم: خدا پیامبر را فرستاد تا زمینه خوب شدن انسان ها را فراهم