6
خدا روح انسان را ابتدا در عالم مَلَکوت آفرید، سپس آن را به این دنیایِ خاکی آورد. عالم ملکوت بسیار بالاتر و برتر از این دنیای خاکی است، این دنیای خاکی پست ترین جایگاه است، «اسفل السافلین» است.
براستی چرا خدا روح انسان را در این جسم مادی قرار داد؟ چرا انسان را به این دنیای خاکی آورد؟
خدا روح انسان را در ملکوت آفرید، روح در آنجا قدرتی عجیب و استعدادی شگرف داشت، خدا می دانست اگر روح انسان در ملکوت بماند، دچار غرور می گردد و این غرور سبب می شود تا او از کمال و سعادت فاصله بگیرند.
در عالم مَلَکوت، هیچ محدودیّتی وجود نداشت، هرچه روح انسان می خواست برای او آماده بود. آن دنیا، دنیایِ برتر بود و زمینه سختی ها و بلاها در آنجا وجود نداشت.