2
انسان باید در زندگی هدف داشته باشد، به دنبال امید و آرزویی باشد، زندگی بی هدف، لذّت بخش نیست. اگر دنیا و لذّت های آن هدف من باشد، وقتی به آن برسم، آن وقت است که به بن بست و پوچی می رسم.
اساس دنیا بر «حرکت» است، شب می رود، روز می آید، بهار می رود، پاییز می رسد، کسی که دل به بهار ببندد، با رسیدن پاییز، ناامید می شود. این دنیا ناآرام است. هیچ چیز در این دنیا، ثابت نمی ماند، چرا من اسیر بهار شوم!! هرکس اسیر زیبایی بهار شد، با دیدن پاییز، حسرت می خورد، اشک می ریزد. کسی که عاشق خط و خال یار می شود، وقتی یارش در آغوش قبر می خوابد، اشک می ریزد.
خوشا به حال کسی که راز «حرکت» را فهمیده است! بنای این دنیا بر کوچ است، هیچ چیز ثابت نمی ماند.