15
گاه با خود فکر می کنم باید توبه کنم، بعد سعی می کنم گناهان خود را به یاد آورم، به دنبال این می گردم که کجا دروغ گفته و کجا غیبت کرده ام; ولی هرگز با خود فکر نمی کنم که گناهان من، چیزهای دیگری هم هست!
وقتی من به غیر خدا دل می بندم، وقتی خودم را فراموش می کنم و سرمایه ام را برای جمع ثروت دنیا صرف می کنم، وقتی به چیزهای کوچک قانع می شوم، وقتی با غیر خدا انس می گیرم... آیا این ها، خسران نیست؟
آیا اینکه من خودم را گم کنم و از یاد ببرم، گناه نیست؟
آیا این غروری که در دل من نهفته است، ریشه گناهان نیست؟
شیطان هزاران سال عبادت کرد، او هیچ گناهی نداشت; اما همین غرور او را زمین زد و از درگاه خدا دور کرد. شیطان نه دروغ گفته بود و نه تهمت زده بود، او همواره خدا را عبادت می کرد; امّا غرورش او را نابود کرد.