31
همه انسان ها دوست دارند بدانند روزی شان از کجا تأمین می شود تا به آرامش برسد و از اضطراب دور شوند، امّا خدا یک قانون دارد، او روزی بندگان خوبش را از جایی می رساند که آنان هرگز فکر آن را هم نمی کردند.
بندگان خوب فکر می کنند روزی آنان از یک جا می رسد و به آنجا دل می بندند، امّا خدا امید آنان را از آنجا ناامید می کند و در عوض از جای دیگری روزی آنان را می رساند.
براستی چرا خدا این گونه روزی می دهد؟
خدا می داند اگر روزی بندگانش از یک جا باشد، آنان به آنجا وابسته می شوند، درست است که شاید آرامشی ایجاد شود، امّا خطر وابستگی در کمین است، خدا می خواهد بندگانش فقط به او تکیه کنند و به دیگران وابسته نشوند که این وابستگی، بوی شرک می دهد، خدا این گونه بندگانش را از خطر شرک نجات