32
خدا دوست دارد که من همه خوبی ها را از او ببینم و به توحید واقعی برسم; برای همین اگر من به غیر او دل بستم و امیدوار شدم، او امید مرا ناامید می کند تا مبادا به غیر او وابسته شوم.
بارها کسی به من گفته است که برایت جامی سرشار نهاده ام، بیا از آن بهره ببر! بعد از مدّتی، وقتی به او رو آورده ام، دیده ام نه جامی بوده است و نه بهره ای!
هرگاه من به شخصی رو می آوردم که از او توقّع محبّت و انسی داشته ام، می دیدم او مرا تنها رها کرده است، این کار خدا بود، دل ها به دست خداست، او می دانست که دل به غیر او بسته ام، به همین دلیل، امید مرا ناامید کرد تا از خواب غفلت بیدار شوم و بدانم که او سرچشمه همه خوبی هاست، باید فقط او را ببینم و فقط از او یاری بخواهم.