36
اگر کسی بخواهد مرا بهتر بشناسد، کافی است بررسی کند آرزوهای من چیست. انسان فقط به امیدها و آرزوهایش زندگی می کند.
این جمله را بارها شنیده ام: «گر در طلب لقمه نانی، نانی!» اگر کسی همه فکر و ذهنش را صرف به دست آوردن غذای جسم کند، ارزش او همان لقمه نانی است که به دست می آورد. راست گفته اند که انسان چیزی جز آرزویش نیست. هرکس آرزوی بزرگ تری به دل داشته باشد، ارزش بیشتری دارد.
اکنون باید فکر کنم. اگر آرزوی من، این دنیا و جلوه های آن باشد، ارزش من به اندازه ارزش دنیاست; دنیایی که فانی و نابود می شود; امّا اگر آرزوی من، رضایت و خشنودی خدا و دیدار او باشد، من موجود دیگری خواهم شد و ارزش من از همه دنیا بالاتر خواهد شد.