حلال و حرام مالی صفحه 518

یک نفر از اداره ای دزدی می کرد، شبی در یکی از مجالس سخنرانی من در تهران شرکت کرده بود، من او را نمی شناختم. از قضا در آن مجلس، راجع به همین مسائل صحبت می کردم، از منبر پایین آمدم، گفت: آقا ما هر روز از اداره مقداری پول بیرون می آوریم، آیا این دزدی است؟ گفتم: چطور؟ گفت: آخر من حساب می کنم که کشور ما چقدر معادن نفت، طلا، جنگل و گاز دارد، بالاخره ما هم از اینها سهمی داریم، ما حق خودمان را برمی داریم، آیا این هم دزدی است؟ گفتم: نه، این حلال ترین پول است، بخور. اگر این دزدی نیست، پس به چه چیزی دزدی می گویند؟

تکرار فعل حرام، باعث انکار مسائل الهی

خداوند منان در قرآن مجید می فرماید:

وقتی حرام ادامه پیدا بکند، شما با خوردن حرام به طور دائم منکر مسائل الهی می شوید. می گویید: این حق من است، گاهی نیز اسم آن را عوض می کنند و به جای رشوه می گویند: حقّ و حساب، از دو لغت خیلی زیبا استفاده می کنند، حقّ اسم و حساب کار پروردگار است. مال حرام را می گیرد و بعد به رفیقش می گوید: امروز حقّ حساب خوبی به دست آوردیم. یعنی دیگر گناه را حس نمی کند و برای او طبیعی می شود.

قصابی که عادت به کم فروشی داشت

دوستی کت و شلواری داشتم که واقعاً از اولیای خدا بود. ایشان نصف روایات «اصول کافی» ، درصد بالایی از شعرهای جلال الدین و بسیاری از آیات قرآن را حفظ بود.

ایشان می گفت: پدرم عالم بود و پانزده سال در شهری که حوزۀ علمیۀ خوبی داشت درس می خواند، من که تنها پسر او بودم وقتی برگشت، دیگر بزرگ شده