ارزش عمر و راه هزینه آن (مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان) صفحه 26

برخورد بدی باکسی داشتند.

با این که دکترها می گویند: انسان گرسنه و تشنه، عصبانی است، ولی به قدری احساس حقیقت یابی آنان قوی بود که اصلاً تلخ نمی شدند. هر کس در این حال به پیغمبر صلی الله علیه و آله عرض می کرد: آقا! حال شما چطور است؟ با لبخند می فرمودند:

«ألْحَمْد لِلّهِ عَلی کُلِّ حالٍ»(1)

در هر حالی که هستم، قابل شکرگزاری است.

این شعر سعدی است:

ای کریمی که از خزانۀ غیب گبر و ترسا وظیفه خور داری

دوستان را کجا کنی محروم تو که با دشمنان نظر داری(2)

آب و نان آنان را می دهی، رییس و وزیر و وکیل می شوند، اما این همه دشمن خدا در آمریکا، اروپا و جاهای دیگر وجود دارد. در میان آنها وکیل، وزیر و ثروتمند زیاد هست.

محبت خدا بر خلق

سعدی می گوید:

کسی آمد از لب دریا رد شود، دید شخصی افتاده و یک پایش قطع است و دارد خون می آید، پای خود را بسته است. پلنگ به او حمله کرده بود و یک پای او را با دندانهایش قطع کرده بود و برده بود، او نیز همان جا افتاده بود و پای خود را بسته بود.

جلو آمد و گفت: چه شده، چه خبر شده؟ گفت: آرام باش، چرا خودت را تلخ نشان می دهی؟ از من بپرس: حالت چطور است، اما آرام بپرس. صدای بلند خوب نیست.