ارزش عمر و راه هزینه آن (مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان) صفحه 297

1- بقره (2):221؛ «به سوی آتش می خوانند.»

نمی کنیم.

شخص بیدار و عاقل و هوشیار و بینای قلبی را نمی شود خواب، غافل و کور کرد. می شود بدنش را قطعه قطعه کرد، ولی عقل و نوری که در او هست را نمی شود خاموش و غیر فعال و بصیرت او را تاریک کرد. این علامات، به آن معنایی که خدا در قرآن می فرماید، علامات اهل اندیشه است.

اما گاهی کسی می آید، عمری در خاک اندیشه می کند تا بفهمد کدام گیاه در این خاک بهتر رشد می کند که شکم مرا بهتر پر کند. نتیجۀ این اندیشه را حیوانات، بدون اندیشه دارند. یا گاهی می آید فکر می کند که محصول زمین را با چه نقشه ای به ده برابر تبدیل کنم، یا هر رأس گاو را با چه نقشه ای به ده گاو تبدیل کنم، یا با چه تدبیری هر کارخانه ای را به ده کارخانه تبدیل کنم و عمری را در لا به لای این افکار و ابزار صرف کنم، که محصول آن میلیاردها تومان پول شود که چه؟ این بدن لاغر و مریض شده، کم کم دارد در خاک گور می رود که بپوسد.

خدای متعال در قرآن می فرماید:

تبدیل شدن به شجرۀ طیبه و منبعی که تا حد امکان، منفعت واقعی به دست بیاورد و به آخرت آباد انتقال دهد در سایه تدبیر و اندیشه در توحید، آفرینش، نبوت، وحی، امامت و انسانیت میسّر است.

نشانۀ دوم اهل تعقّل

علامت دوم اهل تعقّل:

این افراد در درون خود، کلام احسن را نمی خواهند انبار کنند، حافظ نیستند که ده کتاب، تفسیر، یا تمام آیات قرآن و مفاتیح را حفظ کنند، این کار را نوار و سی دی نیز می تواند انجام دهند، بلکه کلام احسن را شنیده، همراه با انصاف می پذیرند و به آن جهت عملی می دهند؛ یعنی تمام وجود آنها افق طلوع عمل به