ارزش عمر و راه هزینه آن (مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان) صفحه 326

1- قلم (68):51؛ «و می گویند: بی تردید او دیوانه است!»

2- قمر (54):2؛ «و گویند: [این] جادویی همیشگی است!»

3- بقره (2):34؛ «سر پیچید و تکبّر ورزید و از کافران شد.»

در وجودش بوده و در عرصۀ امتحان سجده به حضرت آدم علیه السلام آن بیماری ظهور کرد.

بسیاری از محققان می گویند:

«کان» به معنی خودش است، چون بعضی ها می گویند: این آیه به معنی این است که بعد از این که سجده نکرد، از کافرین شد، اما خدا می گوید: از کافرین بود، ولی این کفر و بیماری پنهان، در این امتحان آشکار شد و ظهور کرد.

خیلی ها آب نمی بینند و الا در معصیت، جنایت، ظلم و آلودگی، شناگر بسیار قابلی هستند. گاهی سگ های بیابان چند شبانه روز دور هم آرام هستند، سر و صدایی نمی کنند، اما به محض این که لاشۀ خر مرده ای را می آورند، آن وقت ببینید چه هیاهو و عربده هایی می کشند و آمادۀ حمله به یکدیگر می شوند.

ادامۀ شرح آیۀ شریفه

چرا خدا نفرمود: ای انسان ها؟ برای این که خیلی از انسان ها جوابش را نمی دادند. خدا دعوت خویش را حرام و بی ارزش نکرده است، بلکه دعوت را متوجه اهل ایمان؛ یعنی مردم با وقار، بردبار، با حوصله، صابر، با انصاف، با وجدان، نرم و در نهایت - به قول قرآن - «اولی الالباب» یعنی صاحبان مغز، خرد، اندیشه و تفکر کرده است. در وجود اینان به هیچ عنوان مانعی از اجابت دعوت نیست.

«یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّکُمْ»(1)

می توانست بفرماید: «نحن ادُلُّکُمْ»، اما چرا می پرسد «هَلْ أَدُلُّکُمْ »؟ از چه کسی دارد می پرسد؟ از عقل فعال مردم مؤمن، چون می داند که اینان جواب این پرسش را به نحو مثبت می دهند. می داند که طبیعت عقل و اندیشۀ اینان در برابر حق