ارزش عمر و راه هزینه آن (مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان) صفحه 47

شب. به همین خاطر خدا روز و شبِ برزخ را نام می برد.

این برزخ آنان است.

«وَ یَوْمَ تَقُومُ السّاعَهُ»(1)

بعد از این که قیامت برپا شد، آن وقت باید با راهنمایان خود که این ها را به تباه کردن عمر راهنمایی کردند، دست به دست هم بدهند و به جهنم بروند.

نمی روند؟ خدا در قرآن می فرماید:

«اُدْخُلُوا»(2)

وارد شوید! مگر باید دلشان بخواهد که به جهنم بروند؟

عمر ضایع شده، هیزم جهنم است که در قرآن نیز همین تعبیر آمده است:

«فَکانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَباً»(3)

این ها هیزم جهنم هستند. این عمر، ضایع شده است.

حسابرسی از عمر

پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله می فرمایند:

حساب اول شما، حساب از عمر است.

در حسابرسی عمر شما، به دو مسأله برمی خورند. شما که اهل خدا و مسجد و پیغمبر صلی الله علیه و آله و ائمه علیهم السلام هستید، شما که خوب هستید، این کلمۀ خوب در قرآن «نِعْمَ الْعَبْدُ»(4) بندۀ خوب است.

وقتی به عمر شما رسیدگی می کنند، می بینند عمر شما در حدّی است شما را نجات می دهد. عمر ما نیز تا حدّی در دو جا هزینه شده است؛

اول: همین منبرها و نمازهایی که با جماعت خواندید که پیغمبر صلی الله علیه و آله می فرماید:

تعداد آن از ده نفر بگذرد، هیچ کسی غیر خدا نمی تواند ثوابش را بنویسد. این

1- (17) - غافر (40):46؛ «و روزی که قیامت برپا شود.»
2- (18) - غافر (40):46؛ «در آورید.»
3- (19) - جن (72):15؛ «ولی منحرفان هیزم دوزخ اند.»
4- (20) - ص (38):30؛ «چه نیکو بنده ای بود.»