درسنامه گزیده سیمای عقاید شیعه صفحه 156

نوپدید، با شناختی واقعی و مدافع دین و پاسخگوی شبهات شبهه‌افکنان. پس آن چه دلالت می‌کند که پیامبر باید در مقام ابلاغ رسالت مصون باشد، در همین جا هم وجود دارد.

عصمت امام در قرآن کریم

آیه ابتلاء، به روشنی دلالت می‌کند که ظالمان به امامت نمی‌رسند:

وَ إِذِ اِبْتَلیٰ إِبْرٰاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمٰاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قٰالَ إِنِّی جٰاعِلُکَ لِلنّٰاسِ إِمٰاماً قٰالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِی قٰالَ لاٰ یَنٰالُ عَهْدِی اَلظّٰالِمِینَ (1)

به یاد آور زمانی را که خداوند، ابراهیم را با کلماتی آزمود. ابراهیم آن‌ها را به پایان رسانید، خداوند فرمود، من تو را پیشوای مردم قرار می‌دهم. گفت: از ذریه و فرزندان من؟ فرمود: عهد من به ستمگران نمی‌رسد.

مقصود از امامتی که خدای سبحان به ابراهیم و ذریه او عطا کرد، غیر از نبوت بود. ابراهیم، امامت را برای نسل خود طلبید، خداوند دعایش را مستجاب کرد، ولی ظالمان را استثنا نمود. مراد از غیر ظالمین کسی است که در طول عمر ظلم نکرده باشد.

حضرت ابراهیم امامت را برای برخی از ذریه خویش درخواست کرد، یعنی کسی که در طول عمر پاک بوده و قبل از تصدّی امامت و پس از آن، هیچ انحراف از حق و تجاوز از راه درست، از او دیده نشده است.