درسنامه گزیده سیمای عقاید شیعه صفحه 234

می‌کند و گروه اندکی از جمله حلبی در کافی گفته‌اند که مکروه است.(1)

با آن‌که غیر از مالکیه، مذاهب دیگر خیلی تلاش‌کرده‌اند، ولی هیچ دلیلی قانع کننده بر جواز آن در نماز ندارند، تا چه رسد به این‌که مستحب باشد. بلکه می‌توان گفت دلیل بر خلاف آنان است و روایاتی که چگونگی نماز پیامبر (ص) را تبیین می‌کند چه از شیعه چه از اهل سنت، از این نکته خالی است و ممکن نیست پیامبر خدا (ص) در طول زندگی یا اغلب دوران عمر، انجام این مستحب را ترک کرده باشد.

دست به روی دست گرفتن در نماز، بدعتی است که پس از رحلت رسول خدا (ص) پدید آمده است. در این مسأله به دو حدیث صحیح، یکی از طرق اهل سنت و دیگری از طرق شیعه تکیه می‌کنیم.

١. حدیث ابوحمید ساعدی

ابوحمید ساعدی گفت: آیا شما را از کیفیت نماز پیامبر آگاه کنم؟ گفتند: برای چه؟ تو که بیش از ما و پیش از ما از آن حضرت تبعیت و همراهی نداشته‌ای؟ ! گفت: آری. گفتند: پس بیان کن. گفت:

وقتی رسول خدا (ص) به نماز می‌ایستاد، دست‌ها را تا برابر دوش خود بالا می‌آورد، سپس تکبیر می‌گفت تا همه اعضایش قرار و آرام می‌گرفت، قرائت حمد می‌کرد. تکبیر می‌گفت و دست‌ها را تا برابر دوش‌ها بالا می‌آورد، سپس به رکوع می‌رفت، کف دست‌ها را بر زانوها می‌گذاشت و سرش را متعادل نگه می‌داشت، سر بلند می‌کرد و می‌گفت:

«سَمِعَ الله لِمَن حَمِده» ، دست‌ها را تا محاذی دوش‌ها بالا می‌آورد و کاملاً