درسنامه گزیده سیمای عقاید شیعه صفحه 92

است.

استنباط معارف و احکام از قرآن، فرع بر آن است که تحریفی چه به افزایش و چه به کاهش بر آیات آن رخ نداده باشد. مصونیت قرآن از تحریف به زیاده و نقصان، هرچند نزد بیشتر فرقه‌های اسلامی موضوعی ثابت است، لیکن برای زدودن برخی شبهه‌هایی که در این مورد مطرح می‌شود، به اختصار به بحث و بررسی پیرامون این مسأله می‌پردازیم.

تحریف در لغت و اصطلاح

تحریف در لغت، یعنی تفسیر سخن برخلاف مقصود، یعنی کج کردن و گرداندن سخن از معنای اصلی‌اش. آیه یُحَرِّفُونَ اَلْکَلِمَ عَنْ مَوٰاضِعِهِ (1)نیز به همین معنی تفسیر شده است، یعنی سخنان را از جایگاه اصلی‌اش برمی‌گردانند.

امّا در اصطلاح، تحریف به چند معنی به کار می‌رود:

١. تغییر معنای سخن، یعنی تفسیر آن به گونه‌ای که موافق نظر مفسّر باشد، چه‌با واقعیت مطابق باشد یا نه. همه فرقه‌های اسلامی، دیدگاه‌های خود را مستند به قرآن می‌سازند و هر کس هر خواسته و فکری دارد، تظاهر می‌کند که از قرآن برگرفته است، ولی با تفسیری که عقیده او را تأیید کند، آیه را می‌گیرد و به طرف خواسته خویش می‌کشاند و آن را طبق دلخواه معنی می‌کند.

٢. کم و زیادی در حرکت و حرف، با حفظ و مصونیت اصل قرآن.