معرفت توحید و عدل صفحه 140

صفحه 140

فصل پنجم: نظریه ی تفویض و ارتباط آن با عدل خدا

اشاره

تفویض در لغت به معنای واگذار کردن و تسلیم کردن امری به دیگری است و در احادیث و علم کلام معانی متعدد دارد. در اینجا ابتدا به این معانی اشاره می شود، و پس از آن، معنای مورد بحث در مسئله جبر و اختیار توضیح داده می شود.

1. معانی تفویض

1. انسان، امور و تدابیرخویش را به خداوند واگذار و به او توکّل کند. قرآن کریم از مؤمنِ آل فرعون چنین نقل می کند:

«أَُفَوِّضُ أمْرِی إِلی اللهِ إِنَّ اللهَ بَصِیرٌ بِالِعبادِ»(1)

من کار خود را به خدا وا می گذارم که خدا نسبت به بندگانش بیناست.

در اکثر احادیث مربوط به تفویض، همین معنای تفویض قصد شده است.(2)

2. خداوند، انسان ها را در تکالیف عملی به خودشان واگذار کرده است. این معنا همان تفویض تشریعی یا اباحیگری است که با اساس ادیان الهی تعارض دارد.(3)

3. خداوند، برخی امور دین و شریعت، مثلاً افزودن تعداد رکعات نماز را به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و اهل بیت (علیهم السلام) واگذارده است.(4)

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه