امدادهای غیبی صفحه 18

در آن هنگام که آن دو در غار بودند و او به همراه خود می گفت: «غم مخور خدا با ماست»، در این موقع، خداوند سکینه ی خود را بر او فرستاد و با لشکریانی که مشاهده نمی شود، او را مدد فرمود.(1)

این حالت روانی، نوعی امداد الهی است که در پرتو آن، آدمی سخت ترین پیش آمدها را تحمل می کند و آرامش قلبی می یابد؛ چنان که در جریان جنگ حنین این عنایت الهی نصیب پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم و مسلمانان گردید. در جریان صلح حدیبیه نیز مسلمانان در شرایط دشواری بودند که در دل های افراد ضعیف الایمان ایجاد سستی می کرد؛ از سویی پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم، ورود به مسجدالحرام را بشارت داده بود و آنان وارد نشدند؛ از سوی دیگر، مُحرِم به مناسک عمره شده بودند و دشمن مانع انجام دادن مناسک آنان می شد. در نتیجه، پیامبر و یارانش مجبور شدند با ذبح قربانی از احرام خارج شوند. هم چنین پذیرش بعضی از مفاد صلح نامه، بر آنان سنگین بود. این جا بود که خداوند امداد غیبی خود را در قالب سکینه و آرامش قلب های مؤمنان، نازل کرد:

اوست خدایی که سکینه و آرامش را در قلوب مؤمنین نازل کرد تا بر ایمانشان بیفزاید(2)...(3)

ایجاد وحشت در دل های کافران

ایجاد وحشت در دل های کافران

از مهم ترین عوامل پیروزی در صحنه های گوناگون مبارزه با کفر، برخورداری از روحیه ی جسورانه و ثبات قلبی است. خداوند متعال برای یاری مؤمنان، این عامل را از کافران گرفته و به جای آن، ترس و رعب از قدرت مسلمانان را در دل آنان می افکند، چنان که در جبهه های گوناگون صدر اسلام چنین بود خداوند درباره ی جنگ بدر می فرماید:

1- توبه، 40.
2- فتح، 4.
3- امدادهای غیبی و شرایط بهره مندی از آن در قرآن، ص 92.