امدادهای غیبی صفحه 49

مردار می خوردند و به کوه ها می رفتند و با خواهش و زاری از خداوند نازل شدن باران را می خواستند. به پیامبر آن زمان وحی شد که به آن ها بگو: چرا دست خود را به سوی من بلند می کنید و با دعا مرا یاد می کنید، حال آن که آن چه را حرام کرده ام، خورده اید و شکم هایتان را پر از حرام ساخته اید!! اگر چندان به پاهای خود بر روی زمین راه روید که از راه رفتن بازمانید و دست های خود را آن قدر بلند کنید که به آسمان برسد و آن قدر دعا کنید که زبان هایتان خسته گردد، دعایتان را اجابت نمی کنم و اگر آن قدر گریه کنید تا نهرها و چشمه ها از چشمتان جاری گردد، به شما رحم نمی کنم، تا این که مال دیگران را به صاحبانشان باز گردانید. پس ایشان مال مردم را دادند و انصاف را سرلوحه ی کارهایشان قرار دادند تا این که از لطف خداوند باران به اندازه آمد و از آن تنگی نجات یافتند.(1)

بی احترامی به عالمان و سالخوردگان

بی احترامی به عالمان و سالخوردگان

بی احترامی به عالمان مانع رسیدن فیض های ویژه ی حق تعالی بر انسان ها می گردد. پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمود:

زمانی می آید که مردم از عالمان فرار می کنند، مانند فرار کردن گوسفندان از گرگ؛ در نتیجه، خداوند آن ها را به سه بلا مبتلا می کند:

1 _ برکت را از درآمدشان بر می دارد 2 _ سلطان ستمگری بر آن ها مسلط می گرداند 3 _ بی ایمان از دنیا می روند.

ناگفته نماند که طلبه های علوم دینی نیز چون در مسیر رسیدن به مقام والای جانشینی عالمان بزرگوار اسلامند، وجودشان نعمت است و گرامی داشتن آن ها بر همه لازم و ناسپاسی وجود ایشان با هتک و بی اعتنایی به آنان حرام می باشد.(2)

* روزی شیخ انصاری رحمه الله پس از زیارت کربلا، که جمعی از عالمان از جمله عارف بزرگ حاج سید علی شوشتری _ وصی شیخ _ و استاد ملاحسین قلی همدانی او را همراهی