امدادهای غیبی صفحه 58

از دارو کمک می گیرد و معتقد است که دارو و پزشک وسیله ای هستند که خداوند در نظام طبیعت برای شفای بیماران قرار داده است، هیچ گاه به عملی منافی با «توحید استعانی» دچار نشده است. هم چنین یاری خواستن از پیامبران و امامان با اعتقاد به استقلال نداشتن آنان، نه تنها با توحید افعالی و توحید در یاری خواستن منافاتی ندارد، بلکه عملی کاملاً پسندیده است.

ولایت تکوینی

ولایت تکوینی

اولیای الهی با پیمودن طریق طاعت و بندگی پروردگار، مراتب قرب او را طی کرده اند؛ یعنی از مرحله حیوانی تا مرحله فوق ملک را پیموده اند. البته این تعالی یک امر تشریفاتی و اداری نیست، بلکه بالارفتن بر نردبان وجود است. تقرّب به خداوند، یعنی مراتب و مراحل هستی را طی کردن و به کانون لایتناهی هستی نزدیک شدن.

آری در اثر وصول اولیای الهی به مقام قرب الهی، معنویّت انسانی که خود حقیقت و واقعیتی می باشد در آن ها متمرکز شده و با داشتن چنین معنویتی، قافله سالار معنویات، مسلط بر ضمایر و ناظر بر ارواح و نفوس و قلوب شده اند. از نظر شیعه در هر زمان یک انسان کامل که دارای نوعی تسلط تکوینی بر جهان و انسان است، همواره وجود دارد. مقصود از این تسلّط تکوینی این نیست که بعضی جهّال پنداشته اند که انسانی از انسان ها، سمت سرپرستی نسبت به جهان پیدا کند، به طوری که او گرداننده ی زمین و آسمان و خالق و رازق و محیی و مُمیت از جانب خداوند باشد؛ که این همان اعتقاد به تفویض و شرک در ربوبیّت است. مشرکان عصر پیامبر نیز بر این باور بودند که خداوند جهان را خلق کرده، اما تدبیر آن را به برخی آفریده های خود سپرده است؛ لذا مجسمه ای را به عنوان نماد از آن ها می ساختند و سعادت و نیک بختی خویش را از آن ها طلب می کردند.(1)

متأسفانه امروزه این اعتقاد را به مکتب شیعه نسبت می دهند. وهابی ها بر این باورند که نباید شیعیان را در اماکن مقدس مکه و مدینه راه داد؛ زیرا نجس اند. شگفتا کجای این