امدادهای غیبی صفحه 78

هستی آن ها را تهدید می کرد. پایگاه بزرگ مسلمانان در یثرب، نشان بارز این تهدید بود. از این رو، آن ها تصمیم گرفتند نمایندگانی از هر قبیله گرد آیند و پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را به قتل برسانند. این خیره سران گمان می کردند که دستگاه نبوّت بسان سازمان های مادی دیگر با این نقشه ها از بین می رود و نمی فهمیدند که رسول خدا مانند پیامبران دیگر از مددهای غیبی بهره مند است.

تفسیرنویسان نوشته اند: فرشته وحی فرود آمد و پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را از نقشه های شوم مشرکان با این آیه آگاه ساخت:

هنگامی که کافران درباره ی تو نیرنگ می کنند تا تو را زندانی کنند یا بکُشند و یا اخراج کنند. آنان نیرنگ می زدند و خداوند نیرنگ آنان را به خودشان بر می گرداند.(1)

بنابراین، رسول خدا مأمور شد که آهنگ سفر کند و به سوی مدینه برود.(2)

پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در غار «ثور»:

پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در غار «ثور»:

با هجرت شبانه ی پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به مدینه، قریش _ که تمامی نقشه های خود را در کشتن آن حضرت نقش بر آب دیدند _ از پای ننشتند و با بستن راه ها و گماردن مراقبان و به کار گرفتن افرادی که در شناسایی ردّ پای اشخاص مهارتِ کامل داشتند، کوشیدند به هر قیمتی، جایگاه پیامبر را شناسایی کنند. هم چنین اعلام کردند که هرکس از پناه گاه محمّد خبر درستی بیاورد، صد شتر جایزه خواهد گرفت. گروهی از قریش دست به کار شدند، و بیش تر در بخش های شمالی مکّه (که راه مدینه است) تلاش می کردند. در صورتی که پیامبر برای باطل کردن نقشه ی آن ها به جنوب مکه رفته و در غار «ثور» که نقطه ی مقابل مدینه است، پنهان شده بود. «ابوکرز» _ با ردّ پای پیامبر آشنا بود _ تا نزدیکی غار آمد و گفت پیامبر تا این جا آمده است؛ شاید در غار پنهان شده باشد. کسی