امدادهای غیبی صفحه 80

دشمنان افکند و روحیه ی آن ها را سخت متزلزل ساخت. به راستی شگفت بود که ارتش نیرومند قریش، در برابر سپاه کوچک مسلمانان، آن چنان روحیه ی خود را باخت که گروهی از آنان از درگیر شدن بسیار هراس داشتند.

علی علیه السلام و درب خیبر

علی علیه السلام و درب خیبر

هنگامی که علی علیه السلام از سوی پیامبر مأمور شد که دژهای «وطیح» و «سلام» یهودی ها را بگشاید _ دژهایی که دو فرمانده ی قبلی به گشودن آن ها موفق نشده بودند وبا فرار خود بر آبروی نیروهای اسلام ضربه ی جبران ناپذیری زده بودند _ زره محکمی بر تن کرد و شمشیر ویژه ی خود را حمایل نمود و با شهامت خاصّی به سوی دژ حرکت کرد و پرچم اسلام را که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به او داده بود، در نزدیکی خیبر بر زمین زد. در این لحظه، درب خیبر باز شد و دلاوران یهود، بیرون ریختند. علی علیه السلام دو پهلوان معروفشان، حارث ومرحب را کشت که با کشته شدن آن ها دلاوران دیگر هم به دژ پناهنده شدند. علی علیه السلام یهودیان فراری را دنبال کرد تا این که، در این کشمکش، یکی از یهودیان با شمشیر بر سپر حضرت زد که سپر از دست ایشان افتاد. حضرت فورا متوجه درب قلعه گردید و آن را از جای کند و تا پایان کارزار به جای سپر به کار برد. پس از آن که آن را بر زمین انداخت، هشت نفر از نیرومندترین سربازان اسلام کوشید که آن را پشت و رو کنند، ولی نتوانستند. این گونه حادثه ها هرگز با قدرت های معمولی بشر وفق نمی دهد. خود آن حضرت در پاسخ شخصی که درباره ی چگونگی این کار پرسیده بود، فرمودند:

من هرگز آن در را با نیروی بشری از جا نکندم، بلکه در پرتو نیروی خداداد وبا ایمان راسخ به روز قیامت آن کار را انجام دادم.(1)