امدادهای غیبی صفحه 89

فرمود: من کسی را نفرستاده بودم، حال که ما در حکم شرعی اشتباه می کنیم، همان بهتر که دیگر فتوا ندهیم؛ زیرا معلوم است که آن شخص امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف بوده اند. از این رو، درِ خانه ی خودرا بست و بیرون نیامد.

ولی از ناحیه مقدسه ولی عصر عج الله تعالی فرجه الشریف توقعیی صادر شد که:

بر شما است فتوا دادن و بر ما است که نگذاریم شما در اشتباه افتید.

با صدور این توقیع، شیخ مفید بار دیگر بر مسند فتوا نشست.(1)

سیدرضی رحمه الله

سیدرضی رحمه الله

ایشان زمانی طولانی به دست یکی از سلطان های ستم پیشه، زندانی بود، شبی در خواب جمال نورانی حضرت بقیه اللّه عج الله تعالی فرجه الشریف را زیارت کرد. گریست و آزادی خود را از زندان خواست. حضرت فرمود: «دعای عبرات را بخوان». سیّد گفت: دعای عبرات کدام است؟ حضرت فرمود: «آن دعا در کتاب مصباح تو وجود دارد». سید گفت: در کتاب من چنین دعایی نیست. از خواب بیدار شد، نماز صبح را به جای آورد و مصباح را گشود. ورقه ای در میان آن یافت که دعای عبرات در آن نوشته شده بود!!

چهل بار آن دعا را خواند و به لطف الهی همان روزها آزاد شد.(2)

محدّث قمی و برطرف شدن درد چشم

محدّث قمی و برطرف شدن درد چشم

فرزند بزرگ محدث قمی نقل می کند: زمانی که در نجف اشرف بودیم، پدرم یک روز صبح (تقریبا دو سال قبل از وفاتشان) از خواب برخاستند وگفتند: امروز چشمم به شدت درد می کند و یارای خواندن و نوشتن ندارم و بسیار ناراحت به نظر می رسید. زبان حالشان این بود که شاید خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم مرا از خود رد کرده باشند؛ آن مرحوم عادت داشت که گاهی این مطلب را با ناراحتی می گفت و می گریست. پس از درس،