- دیباچه 1
- 1- نیت پاک 5
- 2- اُنس با قرآن 6
- 3- یاد خداوند 7
- 4- نماز 10
- 5- شب زنده داری 11
- 6- روزه 12
- 7- یاد مرگ 13
- 8- امید و ناامیدی 14
- 9- آرزوی دراز 16
- 10- انتظار فرج 17
- 11- پیروی از دستورهای الهی 18
- 12- محبت به اهل بیت علیهم السلام 19
- 13- دانش اندوزی 20
- 14- اخلاص در علم آموزی 22
- 15- سپاس گزاری 23
- 17- بردباری 25
- 18- آراستگی 26
- 19- نظم و انضباط 27
- 20- غیرت مندی 28
- 21- ورزش 29
- 23- پرهیز از حرام خواری 32
- 24- طمع ورزی 33
- 25- قناعت 34
- 26- پرهیز از اسراف و تبذیر 34
- 1- گذشت 37
- 2- خطاپوشی 38
- 3- خویشتن داری 39
- 4- آبروداری 40
- 5- احترام به والدین 41
- 6- صله رحم 43
- 7- احترام به سالمندان 44
- 8- همسایه داری 45
- 9- مهمان داری 46
- 10- عیادت از بیمار 47
- 11- دوستی و هم نشینی 50
- 12- امر به معروف و نهی از منکر 51
- 13- نصیحت 52
- 14- تجسس 53
- 15- گره گشایی 54
- 16- سودمندی 55
- 17- قرض دادن 57
- 18- اصلاح و میانجی گری 58
- 19- سلام کردن به دیگران 59
- 20- گشاده رویی 60
- 21- مزاح و شوخی 61
- 22- خاموشی 62
- 23- بدزبانی 63
- 24- چاپلوسی 64
- 25- پرهیز از بیهوده گویی 65
- 26- غیبت 66
- 27- پرهیز از منفی بافی 67
- 28- خود بزرگ بینی 68
- 29- حسادت 69
- 30- وفا به عهد و پیمان 70
- 32- وجدان کاری 72
- 33- رعایت حقوق افراد 73
- 34- عیب بینی 74
خداست. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله درباره پاسداشت وقت نماز می فرمود:
حَسْبُ الرَّجُلِ مِنْ دِینِهِ کَثْرَهُ مُحافَظَتِهِ عَلی إِقامَهِ الصَّلَواتِ.(1)
درباره دین داری مرد همین بس که بر گزاردن نمازها بسیار مراقبت کند.
5- شب زنده داری
سحرخیزی و راز و نیاز با خدای مهربان، لذتی وصف ناشدنی به انسان می بخشد؛ لذتی که سراپای وجود آدمی را فرا می گیرد. انسان در مناجات با خالق متعال با تمام وجود در هستی او محو می شود و حالتی روحانی می یابد. مؤمنان، شب زنده داری و مناجات سحری را بسیار دوست دارند و برای رسیدن زمان آن، لحظه شماری می کنند. خداوند در قرآن مجید در وصف سحرخیزان می فرماید:
کانُوا قَلیلاً مِنَ اللَّیْلِ ما یَهْجَعُونَ وَ بِاْلأَسْحارِهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ. (ذاریات: 17 و 18)
آنها (پرهیزکاران) کمی از شب را می خوابیدند و سحرگاهان به درگاه خداوند متعال استغفار می کردند.
آواز ملکوتی مؤمنان خداجو، سکوت شب های تاریک را می شکند و همه چیز را در پرتو خود می گیرد. یکی از اعمال شب زنده داران، بر پا داشتن نماز شب است که مایه فخر و عزت مؤمن و چراغ روشنی بخش قبر است. تمام پیامبران و اولیای الهی ساعت هایی از نیمه شب را به شب زنده داری و راز و نیاز با معبود می گذراندند. باید ساعت ها و لحظه های پیش از طلوع فجر را غنیمت شمرد و از نسیم های رحمت خداوندی که در آن هنگام می وزد،