یک گام تا خدا : مباحثی پیرامون تکبر و خودخواهی صفحه 136

قَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ»(1)ای مردم، ما شما را از مرد و زنی آفریدیم، و شما را ملت ملت و قبیله قبیله گردانیدیم تا با یکدیگر شناسایی متقابل حاصل کنید. در حقیقت ارجمندترین شما نزد خدا، پرهیزگارترین شماست.

بی تردید، خداوند دانای آگاه است. می فرماید: ما شما را نژادهای مختلف، با گرایش های مختلف، و با زبانهای مختلف قرار دادیم. ولی آن کسی نزد خدا از همه عزیزتر است که تقوا و ایمان او بالاتر است. یعنی ما باید معیارهای خود را به معیارهای الهی نزدیک کنیم. اگر افرادی مبتلا هستند و گرفتاری پیدا کرده اند، یا دچار فقر اقتصادی شده اند، این دلیل نمی شود که از نظر خدا افتاده باشند. بلکه بر اساس روایات، خداوند به کسانی که بلا دیدهاند و گرفتار شده اند، بیشتر نظر دارد.

موازنهٴایمان و ابتلا

افرادی که قرب آنها، ایمان آنها و انس آنها با خدا بیشتر است، بیشتر مورد ابتلا هستند. امام صادق علیه السلام فرمودند:

اِنَّما المُؤمِنُ مِثلُ کَفَّتِیَ المیزانِ کُلَّمَا زِیدَ فی إِیمَانِهِ زِیدَ فِی بَلَائِهِ؛(2) مؤمن همانند دو کفه ترازوست؛ هرچه ایمانش زیاد گردد، گرفتاری هایش هم زیاد میشود.