یک گام تا خدا : مباحثی پیرامون تکبر و خودخواهی صفحه 363

تصویری که روی این پرچم است، از خود حرکتی ندارد، مگر این که باد به این پرچم بوزد و یک تکانی بخورد.

می گوید: ما همه شیر هستیم، ولی شیر روی پرچم. یعنی از خود هیچ حرکت نداریم. تنها یک تصویریم. فقط یک ظهور و بروز ظاهری داریم. عمر چه هست از آن خداست.

ما همه شیران ولی شیر علم

حمله مان از باد باشد دم به دم

اگر یک بادی به ما بخورد، یک نفخه الهی به ما بوزد، می توانیم حرکتی از خود نشان بدهیم، وگرنه از خود هیچ نداریم. اگر این هیچ بودن خود را یک مقدار درک کنیم و بفهمیم همه چیز از خداست، دیگر غرور به سوی ما نمی آید.

تفاخر برای چه؟!

امیر المؤمنین علیه السلام می فرماید:

مَا لِابنِ آدَمَ وَ الفَخرُ اوَّلُهُ نُطفَهُ وَآخِرُهُ جیفَهُ وَ لایَرزُقُ نَفسَهُ وَ لا یَدفَعُ حَتفَهُ؛(1) پسر آدم را با فخر و نازیدن چه؟! که اول او منی و آخر او مردار بد بوست. نه خود را روزی می دهد و نه مرگ خویش

را دفع می کند. فرزند آدم چرا باید فخر کند؟ تفاخر بر دیگران چه معنا دارد، در حالی که آغاز خلقت او یک نطفه گندیده است؟! بدن ما از یک نطفه گندیده