- پیش گفتار (مقدمه مؤلّف) 1
- اشاره 7
- اشاره 8
- معنای لغوی غلوّ 9
- معنای اصطلاحی غلو 10
- اشاره 12
- غلوّ از دیدگاه قرآن 12
- تاریخچه غلوّ 12
- نهی قرآن از غلوّ یهود 14
- ریشه های تاریخی غلو در اسلام 16
- مداحان و منقبت سازان 16
- اشاره 25
- 1- موضوع عکس العمل 26
- عوامل و اسباب غلوّ 26
- اشاره 26
- 2- ضعف خداشناسی 30
- 3- توجیه عقیده 32
- 4- جهل و ناآگاهی 33
- 5- تحریک دشمنان و معاندان اسلام 34
- 6- دوستداری و عاشقی مفرط 35
- 7- شیادی رندان 36
- 8- زمینه سازی جهت پذیرش غلوّ 37
- 9- احساسات افراطی بدون منطق و استدلال 39
- اشاره 42
- عمده ترین عقاید غلات 43
- عقاید غلات واقعی 43
- اشاره 43
- عقیده به تناسخ 43
- اشاره 46
- مهمترین دلائل اعتقاد به تشبیه 46
- عقیده به حلول 48
- اشاره 52
- عقیده به تفویض 52
- فرقه های غلات 56
- خلق فرقه جهت اتهام غلو به شیعیان 58
- مهم ترین دلائل برائت و بیزاری تشیع از غلوّ 62
- اشاره 64
- اشاره 65
- اشاره 66
- اشاره 66
- فرقه سبئیه (افسانه عبداللّه بن سبأ) 66
- نکات قابل توجه در جریان افسانه موهوم «عبدالله بن سبأ» 69
- «فرقه مختاریه یا کیسانیه» 70
- اشاره 70
- عقاید منسوب به مختار 72
- اقسام قضا 74
- الف) راویان 77
- روایان و منابع حدیث مهدویّت 77
- ب) منابع 77
- نتیجه قیام مختار 84
- فرقه «هشامیه» 87
- خرافات اهل غلوّ 90
- پیامدهای خطرناک غلوّ 91
- اشاره 92
- اشاره 92
- عقاید منسوب به فرقه موهوم «سبئیه» 92
- سبئیه 92
- نکته اول 93
- نکته دوّم 94
- نکته سوّم 95
- نکته چهارم 95
- فرقه «سلمانیه» 101
- فرقه «بدائیه» 103
- عمار یاسر 104
- مبارزه پیشوایان تشیّع با غلوّ 105
- فصل دوم: غلو از دیدگاه تشیع 105
- غلوّ از دیدگاه علماء و متفکرین تشیع 114
- نسبت غلوّ به شیعیان 117
- انگ غلو به راویان و محدثان شیعه 118
- تمهت و افتراء نسبت به تشیع 121
- دیدگاه علمای تشیع نسبت به غلوّ و غلوّ کنندگان 122
- تهمت غلو به شیعیان 123
- اعترافات برخی بزرگان معاصر اهل سنّت 129
1- ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج 4 ص 27، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اوّل.
2- توضیحات بیشتر درباره فرقه «بدائیه» در بخش های بعدی خواهد آمد.
«لا یرد القضاء اِلاّ الدعاءِ و لا یزیدُ فی العمر اِلاّ البرّ».(1)
قضا را تنها دعا تغییر می دهد و عمر را تنها نیکی زیاد می کند.
«لا یزید فی العمر اِلاّ البرّ و لا یزید القَدَر الا الدعاء و ان الرجل لیحرم الرزق بخطیئه یعملها»(2)
عمر را تنها نیکی زیاد می کند و تقدیر را تنها دعا تغییر می دهد و ممکن است که شخص به خاطر گناهی که انجام می دهد، روزی را بر خود حرام کند.
طبق روایات متعدد، ممکن است نسبت به بعضی از امور نزد خدای متعال بداء حاصل شود، به این آیه قرآن توجّه فرمایید:
{مْحُوا اللّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتابِ}(3)
خداوند هر چه را بخواهد نابود می کند و هر چه را بخواهد اثبات می کند و «ام الکتاب» نزد اوست.
اقسام قضا
1- قضایی که خداوند هیچ یک از بندگان خود را از آن آگاه نکرده است؛
2- قضایی که خداوند فرشتگان و پیامبران خود را از وقوع حتمی آن آگاه ساخته است.
3- قضایی که خداوند پیامبر و فرشتگان را از وقوع آن مطلع ساخته است، امّا وقوع آن متوقف بر این است که مشیت و اراده الهی برخلاف آن