عبد صالح (باب الحوائج إلی الله حضرت قمربنی هاشم اباالفضل العبّاس) صفحه 112

«السلام علیک أیّهاا العبد الصالح المطیع لله و لرسوله و لأمیرالمؤمنین و الحسن و الحسین صلی الله علیه و سلّم»

و امروز ما می بینیم که مردم به خاطر آن ارتباط قلبی که با حضرت اباالفضل(علیه السلام) دارند، و مصیبت بزرگی که بر او وارد شده و ایثارها و فداکاری هایی که نسبت به امام حسین(علیه السلام) داشته است، با چه شوق و علاقه ای به زیارت او می روند، همان گونه که به زیارت برادر او می روند، و هرگز زیارت او را ترک نمی کنند، همان گونه که در مجالس عزای او نیز شرکت می کنند، و بر مصائب او اشک می ریزند و او را باب الحوائج می دانند، و نذورات فراوانی برای او می دهند.

امام زمان(علیه السلام) نیز در زیارت ناحیه، برای مصیبت عموی خود گریه می کند، و در برخی از تشرّفاتی که برخی از شیعیان با او داشته اند فرموده است: من در هر مجلسی که روضه ی عمویم عباس خوانده شود شرکت می کنم.

البته یکی از علل ارتباط و علاقه ی شیعیان و غیرشیعیان به حضرت اباالفضل(علیه السلام) کرامات بی شماری است که از او دیده اند، و خداوند او را باب الحوائج قرار داده، و همواره توسّل به او سبب شفای مریض ها و نجات از مشکلات و خطرهای فراوان شده است، و ما در پایان این کتاب بخشی از کرامات آن حضرت را بیان خواهیم نمود، ان شاء الله.

کیفر قاتلین فرزندان رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) در کربلا

1 در کتاب « ابصارالعین» شیخ محمّد سماوی آمده که قاسم بن اصبغ بن نباته گوید:

من بعد از ماجرای کربلا یکی از قبیله ی «بنی ابن دارم» را – که از قبل او را می شناختم و او مردی بسیار زیبا و سفید چهره بود دیدم که چهره ی او سیاه شده بود، و چون از علت آن سؤال کردم، او گفت: «من در کربلا مردی را کشتم که زیبا و قویّ و نیرومند بود و در پیشانی او اثر عبادت وسجده دیده می شد و از آن روزی که او را کشته ام تاکنون هر شب او به خواب من می آید، و گریبان من را می گیرد و مرا به دوزخ می افکند، و ازفریاد و صیحه ی من جمیع اهالی اطراف من بیدار می شوند، و فریاد و صیحه ی مرا می شنوند.

قاسم بن اصبغ گوید: این خبر بین مردم منتشر شد، و مردم او را دیدند و شناختند و یکی از همسایه های او به من گفت: «ما همواره فریاد و صیحه ی او را در شب ها می شنویم، و او نمی گذارد ما ساعتی از شب را به خواب برویم» پس من نزد همسر او رفتم، و این قصّه را از او سؤال کردم، و او گفت: آنچه همسر من به تو گفته راست گفته. سپس گفت: آن مقتول عباس بن علی(علیهماالسلام) است که به دست این مرد کشته شده است.