عبد صالح (باب الحوائج إلی الله حضرت قمربنی هاشم اباالفضل العبّاس) صفحه 84

1- بحارالأنوار، ج96/ص170 ح1.

امام صادق(علیه السلام) می فرماید: «أفضل الصدقه ابراد الکبد الحرّی، و من سقی کبداً من بهیمهٍ و غیرها، أظلّه الله عزّوجلّ یوم لا ظلّ إلّا ظلّه»(1)

یعنی، بهترین صدقه خنک کردن جگر تشنه است، و کسی که حیوان تشنه و یا غیر حیوانی را سیراب کند، خداوند او را در زیر سایه ی رحمت خود در قیامت جای می دهد، روزی که هیچ سایه ی رحمتی جزسایه ی رحمت خداوند نمی باشد.

امام باقر(علیه السلام) می فرماید: «من سقی طمآناً ماءً، سقا ه الله من الرحیق المختوم»(2)

یعنی، کسی که تشنه ای را سیراب کند، خداوند او را در قیامت از ظرف های مهر شده ی بهشتی سیراب خواهد نمود.

امام صادق(علیه السلام) فرمود:

«من سقی الماء فی موضعٍ یوجد فیه الماء، کان کمن أحیا نفساً، و من آحیا نفساً فکأنّماأحیا الناس جمیعاً»(3)

یعنی، در جایی که آب یافت می شود ، اگر کسی تشنه ای را سیراب کند، مانند کسی خواهد بود که انسانی را از مرگ نجات داده باشد، و کسی که انسان را از مرگ نجات بدهد، مانند کسی است که همه مردم را از مرگ نجات داده باشد.

امام باقر(علیه السلام) می فرماید: «إنّ أوّل ما یُبدَأُ به یوم القیامه الماء»(4)

یعنی، نخستین عملی که در قیامت پاداش آن داده می شود آب است.

امیرالمؤمنین(علیه السلام) در روزهای محاصره ی عثمان برای او آب فرستاد

عثمان به مردم مصر عهد و پیمانی داده بود، و چندین بار عهد و پیمان خود را شکست و به آنان خیانت کرد، تا ای که اهل مصر نزد او آمدند و از والی و استاندار خود شاکی بودند، و عثمان در ظاهر به آنان گفت: به کار شما رسیدگی می کنم، و لکن قاصدی نزد استاندار خود فرستاد و دستور داد آنان را مجازات کند و مردم مصر در بازگشت آن قاصد را دیدند و او را تفتیش نمودند و چون نامه ی عثمان را به دست او دیدند به مدینه بازگشتند و اطراف عثمان را محاصره کردند و در نهایت او را کشتند و امیرالمؤمنین(علیه السلام) در آن روزهای محاصره برای عثمان آب فرستاد، چرا که در کنار عثمان زن ها و بچه هایی بودند که نیاز به آب