عبد صالح (باب الحوائج إلی الله حضرت قمربنی هاشم اباالفضل العبّاس) صفحه 87

1- وقعه صفّین، ص163 162.

2- اسراء/84.

یعنی، بگو: «هر کس طبق سجیّه(و خلق و خوی) خود عمل می کند و پروردگارتان هدایت یافته ها را بهتر می شناسد.»

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم( به اسرای یهود بنی قریظه آب داد

در مدینه سه طایفه از یهود زندگی می کردند، به نام های «بنی قریظه، بنی النضیر و بنی قینقاع» و همه ی آنان با رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) پیمان بسته بودند ، که به دشمنان اسلام کمک نکنند و لکن پیمان خود را شکستند و راه دشمنی و تجسّس را علیه مسلمانان پیش گرفتند، تا این که خداوند پیامبر خود را بر بنی النضیر و بنی قینقاع پیروز نمود و آنان از مدینه خارج شدند، و لکن بنی قریظه به خود نیامدند، و با مشرکین در جنگ احزاب همراه شدند، و چون خداوند مشرکین و کفّار را در این جنگ ذلیل و نابود نمود و مسلمین را یاری کرد و رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم)به مدینه بازگشت و سلاح را زمین گذارد، باز خداوند به او امر نمود که برای جنگ با بنی قریظه آماده شود، و آن حضرت مأمور شد که نماز عصر خود را نخواند ، جز در سرزمین آنان و مردان آنان را بکشد و ز نانشان را اسیر نماید، چنان که می فرماید:

«وَ أَنْزَلَ الَّذِینَ ظاهَرُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ مِنْ صَیاصِیهِمْ وَ قَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَرِیقاً تَقْتُلُونَ وَ تَأْسِرُونَ فَرِیقاً وَ أَوْرَثَکُمْ أَرْضَهُمْ وَ دِیارَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ وَ أَرْضاً لَمْ تَطَؤُها وَ کانَ اللَّهُ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیراً »(1)

یعنی، و خداوند گروهی از اهل کتاب [یهود] را که از مشرکان عرب حمایت کردند از قلعه های محکمشان پایین کشید و در دل هایشان رعب افکند و (کارشان به جایی رسید که) شما گروهی را به قتل می رساندید و گروهی را اسیر می کردید! و زمین ها و خانه ها و اموالشان را در اختیار شما گذاشت، و (همچنین) زمینی را که هرگز در آن گام ننهاده بودید، و خداوند بر هر چیز ی تواناست!

و لکن رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) با قدرتی که برآنان پیدا نمود، دستور داد به اسرای آنان نیکی و احسان کنند و فرمود: به آنان آب شیرین و غذای خوب بدهید، و نیکو با آنان برخورد کنید.(2)

امام حسین(علیه السلام) هنگام برخورد با لشگر حرّ دستور داد به آنان آب بدهید