عبد صالح (باب الحوائج إلی الله حضرت قمربنی هاشم اباالفضل العبّاس) صفحه 9

1- نساء/76.

مؤلّف گوید: ما در این کتاب در مقام استقصا و جمع آوری کامل فضائل حضرت ابالفضل علیه السلام نیستیم، چرا که چنین چیزی در حوصله ی دوستان اهل بیت(علیهم السلام) نیست و موجب تطویل خواهد شد، و همین اندازه در بیان شخصیّت قمربنی هاشم(علیه السلام)کافیست که بدانیم بعد از معصومین(علیهم السلام) احدی به مقام حضرت اباالفضل(علیه السلام)نمی رسد، و نرسیده است، و او برای امام حسین علیه السلام ، همانند پدرش امیرالمؤمنین برای رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم)بوده است، که از هیچ چیزی برای دفاع از او دریغ نداشته، و همانند پدر خود بارها آرزوی شهادت می نموده و امام حسین(علیه السلام) می فرموده: تو علمدار من هستی و اگر کشته شوی لشگر من منهزم می شوند.

از این رو روز قیامت [ به فرموده ی امام سجاد(علیه السلام)] همه ی شهدا غبطه ی مقام اباالفضل(علیه السلام) را می خورند و خداوند در قیامت همانند جعفر عموی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) دو بال به او عطا می فرماید – به جای دست هایی که از او قطع گردیده – و بالای سر اهل محشر پرواز می نماید.(1)

از سویی باید اذعان نمود که فداکاری های حضرت اباالفضل تنها به خاطر شجاعت او نبوده بلکه به خاطر ایمان قویّ و محبّت او به خدا و رسول او، و خاندان نبوّت (علیهم السلام) بوده ، و همه ی خصال نیک در او جمع شده بوده، و عاشق شهادت و لقای پروردگار خود بوده است، از این رو در زیارت مأثوره ی او آمده: «السلام علیک أیّها العبد الصالح المطیع لله و لرسوله و لأمیرالمؤمنین و الحسن و الحسین(علیهم السلام) ....»(2)

و از این فراز زیارت ظاهر می شود که مقام عبودیّت او، که بالاترین مقام یک مؤمن است، به خاطر اطاعت خالصانه ی او از خدا و رسول او و امیرالمؤمنین و امام حسن و امام حسین(علیهم السلام) بوده، و او همانند پدر خود امیرالمؤمنین(علیه السلام) سر تا پا مطیع برادر و امام خود بوده است، و در تاریخ کربلا احدی نقل نکرده که حضرت اباالفضل اظهار نظر و حتی پیشنهادی به برادر خود داده باشد، بلکه تنها منتظر دستور او بوده است، و این بالاترین مقام یک مؤمن است، و ما فراوان دیده ایم که افرادی اهل عبادت و تهجّد و مقیّد به آداب دین بوده اند، و لکن در اطاعت از امام خود کوتاهی کرده اند و یا نظری غیر از نظر امام خود داشته اند، و این بزرگترین مشکل امّت های پیشین و این امّت بوده و هست، أعاذنا الله سبحانه عن ذلک و لا حول و لا قوّه إلّا بالله العلیّ العظیم.

اجمالی از بیوگرافی حضرت اباالفضل العباس(علیه السلام)

نام: عبّاس از عبوست به معنای خشونت و خشم در مقابل اهل باطل است و یا اشاره ای به شجاعت و دلیر مردی او است، چرا که اهل لغت گفته اند عبّاس یکی از نام های شیر است.

نام پدر: علی بن ابیطالب وصیّ رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) آن مرد نامی و یگانه و شجاعی که ملقّب به « بطل الإسلام» می باشد.

نام مادر: فاطمه دختر حِزام بن خالد بن ربیعه [ ازشجاعان معروف عرب] و کنیه ی او أمّ البنین است .