عبد صالح (باب الحوائج إلی الله حضرت قمربنی هاشم اباالفضل العبّاس) صفحه 93

1- امالی صدوق، 462/ح10

2- کافی، ج8/413.

امام صادق(علیه السلام) نیز فرمود:

«إنّ الله عزّوجلّ حرّم من الرجل میّتاً کما حرّم منه حیّاً، فمن فعل بمیّتٍ یکون فی مثله اجتیاح نفس الحیّ، فعلیه دیه النفس کاملهً».(1)

یعنی، خداوند عزّوجلّ آنچه نسبت به زنده ها حرام نموده ، نسبت به مرده ها نیز حرام نموده است، بنابراین هر کسی به بدن میّتی آسیب برساند، مانند آن است که به بدن زنده ی او آسیب رسانده باشد، پس کسی که سر میّتی را از بدن او جدا کند مانند این است که او را کشته باشد، و باید دیه ی کامل به اولیای او بپردازد.

عبدالله بن جندب از پدر خود نقل کرده که گوید: امیرالمؤمنین(علیه السلام) همواره به ما امر می کرد که اوّلاً شروع کننده ی جنگ نباشید ... و چون غالب شدید فراری ها را دنبال نکنید، و مجروحان را نکشید، و عورت کسی را آشکار نسازید، و هیچ بدنی را مُثله و پاره پاره نکنید.(2)

امیرالمؤمنین(علیه السلام) در وصیّت نامه ی خود به امام حسن و امام حسین(علیهماالسلام) هنگامی که ابن ملجم به او ضربت زد فرمود: «یا بنی عبدالمطلب لا ألفینّکم تخوضون دِماءَ المسلمین خوضاً تقولون: قتل أمیرالمؤمنین! ألا لا تقتلنّ بی إلّا قاتلی، انظروا إذا أنا متّ من ضربته هذه، فاضربوه ضربهً بضربهٍ و لا تمثلّوا بالرجل، فإنّی سمعت رسول الله(صلی الله علیه و آله وسلّم) یقول: إیّاکم و المثله و لو بالکلب العقور».(3)

یعنی، ای فرزندان عبدالمطلب نکند خون مردم را حلال بدانید، و بگویید: امیرالمؤمنین کشته شد؟!آگاه باشید که جز قاتل من کسی نباید کشته شود، بنگرید اگر من از ضربت او از دنیا رفتم ، او یک ضربت به من زد و شما باید با یک ضربت او را بکشید، و بدن او را مُثله نکنید، چرا که من از رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) شنیدم که فرمود: از مثله کردن پرهیز کنید، گرچه نسبت به یک سگ درّنده باشد.(4)

از روایات فوق استفاده می شود که مُثله کردن حرام است، گرچه نسبت به اجساد کفّار حربی و حیوانات باشد، تا چه رسد به مسلمانان و فرزندان رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم)!!

بنی امیّه از جمیع حدود الهی تجاوز نمودند وقساوت را به نهایت رساندند