بسوی خدا می‌رویم با حج صفحه 122

موجب زحماتی می‌شود. علمایی که در این‌گونه موارد؛ مثل درک میقات منصوص به احتیاط فتوا می‌دهند، البته با رعایت سایر جهات است ولی مقلّدان توجه به جهات ندارند و اگر خود با وضع عادی به حج مشرف شوند، توجه خواهند فرمود که باید جهات احتیاط را برای مقلّد عوام بیان کنند،

ما خیّر صلی الله علیه و آله بین أمرین الّا اختار أیسرهما و قال خذوا من الأعمال بما تطیقون- قال یسراً و لاتعسراً.

غسل و احرام‌

پس از سه روز معطلی در جدّه، روز سه شنبه چهارم ذیحجه (به حساب تقویم ایران) به ما وعده حرکت دادند. کنار دریا تا شهر، یک کیلومتر است و به حسب احتیاط، از آنجا که اوّلین سرحد میقاتی برای ما می‌باشد، باید محرم شویم. بعد از ظهر به طرف دریا رفتیم. در آب صاف دریا غسل کردیم. کنار دریا رو به قبله ایستادیم. کوه‌های مکه به چشم می‌آید. پس از نماز جماعت در آفتاب سوزان هم منقلبیم. حالت بی‌سابقه‌ای است؛ مثل موجودی که پوست نیم مرده و چرکین بدن را می‌اندازد، سبک و آزاد می‌شود لباس‌های خود را از بدن بیرون آورده، لباس‌های پاک، سفید و غیر دوخته احرام را دربرکردیم. از آغاز نیت غسل، و غسل و نماز و بیرون آوردن لباس و پوشیدن احرام، در هر عملی، در خود حالت مخصوص و تغییر محسوس می‌بینیم.

اینک نیت احرام است؛ پروردگارا! محرم می‌شویم برای عمره تمتع، برای اطاعت فرمان و تقرب به تو. احرام؛ یعنی وارد حریم شدن یا