خداشناسی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 118

از ظاهر جمله «فيهـا يُفْـرَقُ» استمرار فهميده مي‌شود، از آن استفاده مي‌شود كه همه امور حكيم همه ساله از يكديگر جدا مي‌شود، پس مراد به امر حكيم بايد امور

مراحل اجمال و تفصيل امر و چگونگي نزول آن (241)

تكــوينـي بـاشـد، كه در هــر شــب قــدر بعد از احكام تفريق و تقسيم مي‌شود و اما معــارف و احكــام الهــي معنــا نــدارد همــه سـالـه تفـريــق و تقسيـــم شـــود.(1)

قضـاي آسمان‌هاي هفتگانه و وحي امر

«فَقَضهُــنَّ سَبْــعَ سَمـواتٍ فـي يَـوْمَيْـنِ وَ اَوْحـي فـي كُـلِّ سَمـاءٍ اَمْـرَهـا»

«پس آسمان‌ها را هفت عدد قرار داد آن هم در دو روز و امر هر آسماني را در آن وحــي كرد.» (12 / سجده)

آسماني كه خدا متوجه آن شد، به صورت دود بود و امر آن از نظر فعليّت يافتن وجود مبهم و غيرمشخص بود، خداي‌تعالي امر آن را متمايز كرد و آن را در دو روز هـفت آسـمــان قـــرار داد.

(242) خداشناسي

آسمـان مبـدأ امـري اسـت كـه بـه وجهي از ناحيه خداي‌تعالي به زمين نازل مي‌شـود. امـر از آسمـانـي بـه آسمـاني ديگر نازل مي‌شود، تا به زمين برسد. آسمـان‌ها راه‌هايي هستند براي سلوك امر از ناحيه خداي صاحب عرش و يا آمدوشد مـلائكـه‌اي كـه حـامـل امـر اوينـد. امـر خـدا را مـلائكـه از آسمـان به زمين مي‌آورند.