خداشناسی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 142

«و نازل كرد براي شما از چهارپايان هشت جفت.» (6 / زمر) «و آهن را نازل كرديم.» (25/حديد) (بقيه اين بحث در مبحث «تقدير» خواهد آمـد.)(1)

فرود اشياء به عالم خلق و تقدير و شهود

«وَ اِنَّـهُ لَتَنْزيلُ رَبِّ الْعــالَمينَ.» (92 / شعراء)

كلمه تنزيل و كلمه انزال هر دو به يك معنا است و آن فرود آوردن است، چيزي كه هست غالبا انزال را در مورد فرود آوردن به يك دفعه و تنزيل را در مورد فرود آوردن به تدريج، استعمال مي‌كنند و اصل نزول در اجسام به اين است كه جسمي از مكاني بلند

(290) خداشناسي

بــه پــاييــن آن مكان فرود آيد و در غير اجسـام نيـز بـه معنـايي است كه منــاسب با اين معنـا بـاشـد.

و تنزيل خداي‌تعالي به اين است كه چيزي را كه نزدش مي‌باشد به موطن و عالم خلق و تقدير فرود آورد، چون همواره خود را در مقامي بلند دانسته و به اوصافي چون عليّ و عظيم و كبير و متعال و رفيع الدرجات و قاهر فوق بندگان ستوده، در نتيجه وقتي او مــوجــودي را ايجــاد مي‌كنــد و بـه عـالـم خلـق و تقـديـر در مـي‌آورد و يـا بگو از عالم غيــب به عالم شهـادت مي‌آورد، در حقيقت تنـزيلي از ناحيه او محسوب مي‌شود.

ايـن دو كلمـه يعنـي تنـزيـل و انزال در كلام خداي‌تعالي به همين عنايت در اشيايي به كار رفته، مثلاً:

درباره لباس فرمود: «اي آدم زادگان ما لباسي بر شما نازل كرديم كه عيبتان را بپوشاند.» (26 / اعــــراف)