خداشناسی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 58

«يَهْدِي اللّهُ لِنُــورِهِ مَــنْ يَشــاءُ» (35 / نــور) خداي‌تعالي هدايت مي‌كند كساني را كــه داراي كمــال ايمــان بــاشنـد، بــه ســوي نــور خدا، نه كساني را كه متصف به

(112) خداشناسي

كفــر بـاشنـد و اين به خـاطـر صـرف مشيّت اوست.(1)

نور الـهي و اشراق روز قيامت

«وَ اَشْرَقَتِ الاَْرْضُ بِنُورِ رَبِّها» (69 / زمر)

اشراق ارض، به معناي نوراني شدن آن است. اشراق زمين به نور پروردگارش، آن حالتي است كه از خصايص روز قيامت است، از قبيل: كنار رفتن پرده‌ها و ظهور حقيقت

نور الهي و اشراق روز قيامت (113)

اشياء و بروز و ظهور واقعيت اعمال، از خير يا شر، اطاعت يا معصيت، حق يا باطل، به طوري كه ناظران حقيقت هر عملي را ببينند، چون اشراق هر چيزي عبارت است از ظهور آن به وسيله نور و اين هم جاي شك نيست، كه ظهور دهنده آن روز خداي‌سبحان است، چون غير از خدا هر سبب ديگري در آن روز از سببيّت ساقط است، پس اشياء در آن روز با نوري كه از خداي‌تعالي كسب كرده روشن مي‌شوند.و اين اشراق هر چند عمومي است و شامل تمامي موجودات مي‌شود و اختصاصي به زمين ندارد، ولكن از آن جايي كه غرض بيان حالت آن روز زمين و اهل زمين است، لذا تنها از اشراق زمين سخن گفت. مراد به زمين در عين حال زمين و موجودات در آن و متعلقات آن است.(1)