توحید و اسماء و صفات صفحه 150

4. کوتاهی خلق از معرفت خدا

حدیث چهارم: ابن ابیجمهور احسایی در عوالی اللّآلی، در حدیثی مرسل از پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل کردهاست :

روی عن النبیّ (صلی الله علیه و آله) أنّه قال :

لَوْ عَرَفْتُمُ اللهَ حَقَّ مَعْرِفَتِهِ لَزایَلَتْ بِدُعائِکُمُ الجِبالُ الرّاسِیاتُ وَ لا یَبْلُغُ أَحَدٌ کُنْهَ مَعْرِفَتِهِ.

فَقِیلَ: وَ لا أنْتَ یا رَسُولَ الّله؟

قَالَ: وَ لا أنَا. اللهُ أعْلی وَ أجلّ أنْ یَطَّلِعَ أحَدٌ عَلی کُنْهِ مَعْرِفَتِهِ.

و لهذا قال فی دعائه :

یَا مَنْ لَا یَعْلَمُ مَا هُوَ إِلَّا هُو.

وَ قال: سُبْحانَکَ ما عَرَفْناکَ حَقَّ مَعْرِفَتِکَ. (1)

اگر خدا را چنان که حق معرفت اوست میشناختید، با دعای خویش کوههای استوار و ثابت را از جا میکندید؛ هیچ کسی به کُنه معرفت خدا نمیرسد.

سؤال شد: ای رسول خدا شما هم؟

فرمودند: من نیز؛ خداوند والاتر و بزرگتر از آن است که کسی به کنه معرفت او برسد.

و به همین جهت است که در دعا عرض میکرد :

ای آنکه چیستیاش را جز خودش کسی دیگر نمیداند.

و فرمود: خداوندا، پاک و منزّهی. ما تو را به حقّ معرفتت نشناختیم.

در بخش بعد خواهیم گفت که معرفت خداوند متعال فعل اوست و به عهده