مقدمه
دیر زمانی بود که در ذهن بنده ، این نکته تداعی می شد که چرا باید اولین آیاتی که کربلایی محمدکاظم ساروقی به صورت نورانی و برجسته بالای حرم امامزادگان 72 تن ساروق دور تا دور سقف امامزادگان دید و آنها را خواند آیه 54 سوره اعراف بوده باشد :
« إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فی سِتَّهِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ یَطْلُبُهُ حَثیثاً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمینَ ؛ (پروردگار شما ، خداوندی است که آسمانها و زمین را در شش روز [ شش دوران] آفرید ؛ سپس به تدبیر جهان هستی پرداخت ؛ با (پرده تاریک) شب ، روز را می پوشاند ؛ و شب به دنبال روز ، به سرعت در حرکت است ؛ و خورشید و ماه و ستارگان را آفرید ، که مسخّر فرمان او هستند . آگاه باشید که آفرینش و تدبیر (جهان) ، از آن او (و به فرمان او) ست ! پر برکت (و زوال ناپذیر) است خداوندی که پروردگار جهانیان است ! ».
با وجود اینکه کل قرآن نور و هدایت است. « وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَهٌ لِلْمُؤْمِنینَ»(1) که البته امامزاده 72 تن ساروق زائرین حریم رضوی بودند که همگی از کربلا به سمت حرم رضوی در حرکت بودند که ماموران مأمون ملعون این عزیزان و اهل بیت پیغمبر را در این محل به شهادت می رسانند .
کما اینکه خواهر امام رضا(علیه السلام)، حضرت معصومه(علیها السلام)و همچنین احمد بن موسی (شاهچراغ)، و حسین بن موسی (سید علاء الدین حسین)(علیهم السلام)که برادران حضرت بودند در راه دیدار حضرت (که می خواستند به طوس بروند) به شهادت رسیدند .
1- - سوره اسراء ، آیه 82.