صعصعه را از بزرگان عرب و رؤسای اصحاب خود معرفی کرده است.(1)برپایه
روایتی از کلینی، امام علی(علیه السلام)وی را بر وصیت خود شاهد گرفت.(2)
صعصعه در تشییع جنازه امام علی(علیه السلام)شرکت داشت و پس از دفن او بر سر قبرش آمد و در حالی که خاک بر سرش می ریخت و گریه می کرد، سخنانی را به زبان آورد که در آنها ضمن بیان فضایل امام علی(علیه السلام)، از خدا می خواست او را از دوستان امام علی(علیه السلام)قرار دهد و به او کمک کند راه او را ادامه دهد.(3)
صعصعه امام علی(علیه السلام)را زینت دهنده خلافت می دانست و معتقد بود او به خلافت ارزش و مقام داده و نیاز خلافت به امام علی(علیه السلام)بیش از نیاز او به خلافت است.(4)
حضور در جمل، صفین و نهروان
صعصعه در جنگ های زمان حکومت امام علی (علیه السلام) ، شرکت کرد. در جنگ جمل برادرش صیحان، پرچم دار قبیله عبدالقیس بود. پس از شهادت صیحان، برادر دیگرش زید پرچم دار شد و پس از شهادت زید، صعصعه خود پرچم را به دست گرفت.(5)
در نبرد صفین صعصعه فرمانده قبیله عبدالقیس کوفه بود.(6)
پیش از آغاز جنگ، سپاه معاویه بر آب مسلط شده بود و اجازه دسترسی سپاه امام علی(علیه السلام)به آب را نمی داد. امام علی(علیه السلام)صعصعه را برای مذاکره نزد معاویه فرستاد.(7)
1- - مسعودی، مروج الذهب، 1409ق، ج3، ص38.
2- - کلینی، الکافی، 1407ق، ج7، ص51.
3- - مجلسی، بحارالأنوار، 1403ق، ج42، ص295.
4- - یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج2، ص179.
5- - ابن سعد، الطبقات الکبری، 1418ق، ج6، ص244.
6- - نصر بن مزاحم، وقعه صفین، 1404ق، ص206.
7- - نصر بن مزاحم، وقعه صفین، 1404ق، ص160.