شهد سخن14 : حیاط طیبه(2) (نمونه فیش سخنرانی ویژه ماه مبارک رمضان - نیمه دوم 1437 ه ق) صفحه 108

او وحی شد: نفرین خود را از بندگان و کنیزان من بردار، یقیناً من آمرزنده و مهربان و بردبار و جبّارم، گناهان بندگانم به من زیان و ضرر نمی رساند، چنانکه طاعتشان به من سود نمی دهد.

من با بندگانم یکی از سه کار را انجام می دهم: یا توبه می کنند و من توبه آنان را می پذیرم و گناهانشان را می آمرزم و عیوبشان را می پوشانم. یا عذاب را از ایشان بازمی دارم، چون می دانم از صلب ایشان فرزندانی مؤمن به وجود می آید، پس با پدران ناسپاسشان مدارا می کنم تا مؤمنان از صلب آنان به دنیا آیند، وقتی مؤمنان به دنیا آمدند در صورتی که پدرانشان توبه نکرده باشند، عذاب را بر آنان مقرر می دارم و اگر نه این بود و نه آن، آنچه از عذاب در آخرت برای آنان آماده کرده ام، بزرگ تر است از آنچه تو برای آنان می خواهی.

ای ابراهیم! مرا با بندگان خود، واگذار که منم، بردبار و دانا و حکیم و جبار، به دانایی خود سوگند، زندگی آنان را تدبیر می کنم و قضا و قدرم را بر آنان جاری می سازم.(1)

متن و محتوا

یکی از جلوه های زیبای رحمت واسعه پروردگار عالم، «عیب پوشی» خداوند متعال است. اینکه انسان گناه می کند و خود را به محرمات و نواهی آلوده می سازد، بی حیایی و بی شرمی را به اعلا مرتبه می رساند، روزی حق را می خورد و در کمال جسارت و پررویی با حضرت حق به مخالفت برمی خیزد، عدل و انصاف و عقل و وجدان حکم می کنند که حضرت زمینه ای فراهم آورد تا