شهد سخن14 : حیاط طیبه(2) (نمونه فیش سخنرانی ویژه ماه مبارک رمضان - نیمه دوم 1437 ه ق) صفحه 81

حضرت علی علیه السلام نشانههای دوستان واقعی خود را اینگونه تبیین میفرمایند: «شیعیان ما، کسانی هستند که در راه ولایت ما، به هم بذل و بخشش میکنند و به سبب دوستی ما، به همدیگر محبت میکنند و در راه زنده نگهداشتن راه و روش ما، به زیارت یکدیگر میروند. آنان، اگر خشمناک شوند، به ظلم کشیده نمیشوند و اگر خشنود باشند، اسراف و زیادهروی نمیکنند. مایه برکت همسایگان و موجب سلامتی و آسایش افراد مرتبط با آنان، هستند.»7

2- عشق به دوستان اهلبیت و تنفر از دشمنان ایشان

نشانه دوم دوستی با امام علی علیه السلام و اولادش این است که محبین ایشان را نیز دوست میدارد و از دشمنانشان بیزاری میجوید. در زیارت جامعه کبیره میخوانیم: «فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لَا مَعَ عَدُوِّکُم 8؛ [ای اهلبیت پیامبر صلی الله علیه و آله!] من با شما هستم، با شما هستم، نه با دشمن شما»

امیرمؤمنان علیه السلام در حدیثی فرمودند:

«مَنْ أَحَبَ اللَّهَ أَحَبَ النَّبِیَ وَ مَنْ أَحَبَ النَّبِیَ أَحَبَّنَا وَ مَنْ أَحَبَّنَا أَحَبَّ شِیعَتَنَا9؛ هر کسی خداوند را دوست دارد پیامبرش را دوست خواهد داشت و هر کسی پیامبر صلی الله علیه و آله را دوست بدارد ما را دوست خواهد داشت و هر کسی ما را دوست بدارد شیعیان ما را دوست میدارد.»

بر اساس آموزه های دینی، دوستدار حقیقی امیرالمؤمنین علیه السلام باید از دشمنان آنان تبری جوید و محبت خویش را خالص و