چرا نماز بخوانیم صفحه 12

خوش بود ، گر محک تجربه ، آید به میان

تا سایه روی شود ، هر که در او ، غش باشد (9)

دقت در اعترافات آنان و توجه و تاءمل در باب آن ، موجب روشن شدن نقص اساسی تمدن غربی می گردد و یک نیاز آشکار و مبرم را که زندگی فلاکت بار فعلی غرب ، حاصل فقدان آن است بیان می نماید .

دکتر آلکسیس کارل که از متفکران و اندیشه مندان بر جسته غربی است در کتاب ((انسان ؛موجود ناشناخته )) خود می گوید : ((واقعاتمدن قرن بیستم ، خود را موقعیت بسیار دشواری می یابد؛ به خاطر این که باما سازگار نیست ، با طبیعت ما آشنا نیست ؛آن ، خود به وجود آمده ؛ در صورتی که با ما بیگانه است ، فرزند خیالات است ، فرزند اکتشافات به اصطلاح علمی و شهوات مردم شهوت ران است ، فرزند اوهام و خرافات و فرزند خواسته های مردم خود سر است . به رغم آن که با دست خود ما با تلاش و کوشش خود نا به وجود آمده با قامت ما نارساست ، با شکل و سیما و حقیقت ما سازگار نیست . ))

(10)((روژه دوپاسکیه )) در جایی چنین به حقایق موجود در جوامع غربی اعتراف می نماید : ((اندیشه این عصر ، انسان شناسی مشخص و قابل قبولی برای ارائه به عموم مردم ندارد و آنچه بر دوش می کشد انبانی از مفاهیم گوناگون است که این مفاهیم در گرداب شوریدگی ها و اختلافات کنونی از پیشنهاد تعریفی

هماهنگ راجع به وضع بشر ناتوان اند . آری ، در هیچ تمدنی مانند تمدن جدید (غرب ) این گونه کامل و نظام واره از این نکته ها غفلت نشده است که : دنیا برای چیست ؟ ما از کجا آمده ایم ؟ آمدنمان بهر چه بوده است ؟ به کجا می رویم ؟ و چرا باید رفت ؟ . . . در روزگار ما ، تارو پود مفهوم انسان از هم گسسته است . کتب تطورگرایی ، از آدمی ، میمونی والا و پیشرفته ساخته ؛ آن گاه فلسفه پوچی و عبث گرایی ، گام به میدان نهاده است ، تا باقیمانده همسازی آدمی را از وی بگیرد و چنین شده است . ))

(11)((ویل دورانت ))فیلسوف شهیر آمریکایی نیز این گونه زبان به شکوه می گشاید : ((فرهنگ ما امروز بسیار سطحی است و علم و دانش ما بس عمیق ؛ زیرا ما از نظر ابزار و وسایل بسیار ثروتمندیم و از نظر هدف و اغراض خیلی فقیر و تهی دستیم .

آن میزان برتری عقلی که روزی از یک حرارت و ایمان دینی پیدا شده بود از میان رفت و این علم بی ایمان ، اساس عالی اخلاق ما را به غارت برد . ))

اگر خدا نباشد . . . !

((نیچه ))که بیان های فلسفه مشهور او با عنوان ((اصالت نیرومندی ))را در ابتدای این مقال مطرح کردیم ، این گونه در اواخر عمر ، اوضاع اسفناک روحی خود را در نامه ای که به خواهرش نوشته است مطرح می کند : ((هر چه روزگار بر من می گذرد زندگانی بر من گران تر