اصول عقاید ( توحید ) صفحه 20

اسلام علاوه بر آنکه اموال نامشروع را از سرمایه داران می گیرد و به صاحبان آن می دهد، به محرومان نیز خطاب کرده ، می فرماید :

تواضع و فروتنی در برابر سرمایه دار ممنوع است و هر کس به خاطر مال در برابر کسی تواضع کند یک سوّم دینش نابود می شود . هر کس به پولداری به خاطر پولش ، با گرمی و احترام سلام کند، خدا در قیامت بر او غضب خواهد کرد . هرگز کسی را به خاطر داشتن مال ، امتیازی ندهید . نباید بر سر سفره ای بنشینید که در آن تنها افراد مرفّه نشسته اند . چنانکه امام رضا علیه السلام با بردگان بر سر یک سفره غذا می خورد و حضرت سلیمان با آن همه عظمت ، با مساکین زندگی می کرد و امام علی علیه السلام روی خاک می نشست .

ثانیاً : اگر سرمایه داران ، دین را به وجود آورده باشند، نباید انبیا، فقرا را در برابر سرمایه دارانِ زورگو بشورانند و به قیام وادارند .

ثالثاً : دین ، سرمایه داری را محدود وبسیاری از منابع درآمد را ممنوع می کند، رشوه ، کم فروشی ، گران فروشی ، ربا، کلاه برداری و دزدی به شدّت در دین مردود است . بدیهی است که هیچ گاه یک سرمایه دار، طرفدار پیدایش دینی نیست که او را از ثروت اندوزی باز می دارد و به بهانه های مختلف جیب او را به نفع فقرا خالی می کند و حتّی گاهی اموال او را مصادره نماید .

توجیه دیگر مادّی گراها این است که

دین ساخته خود فقراست . فقرا، دین را برای آرامش خود ساختند . آنها گفتند : اگر دنیا نداریم ، مهم نیست در عوض آخرت داریم و آخرت بهتر است . به جای اینکه برویم دنبال کار وبازار، می رویم دنبال مسجد و عبادت .

این تحلیل هم اشتباه ومغرضانه است . کجای دین طرفدار تنبلی وبی تحرّکی است ؟ از امیرمؤ منان علیه السلام پرسیدند : چه چیزی بار شتر است . فرمود : صد هزار درخت خرما . تعجّب کردند، بعد متوجّه شدند که صدهزار هسته خرما بار شتر است . تفکّر امیرمؤ منان این گونه است که از هر هسته خرما باید در اندیشه تولید یک درخت خرما بود . آن حضرت چه مقدار نخلستان ایجاد نمود وقنات آب احداث کرد ! پیامبران الهی یا کشاورز بودند یا دامدار ویا نجّار وخیّاط .

ترس

بعضی از مادّیون که نمی توانند به جهان بینی توحیدی و برخاسته از عقل و فطرت پی ببرند، گفته اند : ریشه ایمان به خدا ترس است ! توضیح اینکه انسان همان گونه که در کودکی پناهگاهی به نام والدین دارد، در بزرگسالی هم پناهگاهی به نام خدا برای خود ساخته است ، زیرا انسان ، هم از نظر زور و قدرت محدود است و هم حوادث و خطرها فراوانند .

انسان های اوّلیه که در برابر حوادث ناگوار و خطرناکی - از قبیل زلزله و رعد و برق و . . . - قرار می گرفتند برای خود پناهگاه موهومی فرض می کردند و هرگاه می ترسیدند با پناه بردن به خدایِ خود ساخته ، به روان