اصول عقاید ( توحید ) صفحه 21

مضطرب خود آرامش می بخشیدند . بنابراین ، ریشه ایمان به خدا ترس است !

در پاسخ باید گفت :

اگر ریشه ایمان به خدا، ترس باشد، باید هر که ترسوتر است ایمانش بیشتر باشد . و جاهایی که ترس زیاد است ، ایمان به خدا هم زیاد باشد .

اگر ریشه ایمان به خدا ترس است ، باید افرادی که ترسو نیستند دین نداشته باشند ! و در مواردی که در انسان احساس ترس نیست ، توجّه به خدا هم نباشد، در حالی که هست .

شاید در اینجا سؤ الی به ذهن خواننده گرامی برسد که اگر منشاء ایمان به خدا و گرایش به مذهب ، ترس نیست پس چرا هنگام ترس ، انسان متوجّه خدا می گردد، چرا هنگامی که بیمار به اتاق جرّاحی می رود و یا راننده ای ماشینش در حال واژگونی است به یاد خدا می افتد ؟

در پاسخ می گوییم : درست است که انسان در حال ترس ، به سوی خدا می رود، امّا این بدان معنا نیست که ریشه ایمان به خدا و گرایش به دین ترس است . اگر انسان هنگام تشنگی به سراغ آب می رود، به معنای آن نیست که اب ساخته ذهن بشر است ، بلکه به عکس ، به معنای آن است که آب یک واقعیّتِ موجود است که تشنگی ، ما را به سوی او می کشاند .

عقل انسان آثار دقیق و ظریف و حساب شده ای را می بیند و به وجود خداوند متعال پی می برد، فکر می کند : من که فعلا هستم ، خودم

، خودم را نیافریدم وگرنه ممکن بود خود را قوی تر و زیباتر بیافرینم و یا در خود تغییراتی دهم ، دیگران هم که مثل منند، بنابراین یک قادری مرا ساخته است . او در این فکر و نتیجه گیری ، دلهره و ترسی ندارد . عقل و فطرت بیدارش او را به سوی خدای متعال رهبری می کند .

جهل

گروهی از مخالفان دین ، که با حقّانیّت خداشناسی بر اساس رهنمود عقل و فطرت مخالفند، می گویند : ریشه ایمان به خدا جهل است ! اینان معتقدند : برای انسان ها مسائل و حوادثی پیش می آمده که دلیل آنها را نمی دانستند، هر کجا و در هر مساءله ای از تفسیر علمی آن عاجز می شدند پیش خود، خدایی فرض می کردند و می گفتند : این کار، کار خداست .