اصول عقاید ( توحید ) صفحه 65

5 - گاهی دلهره و ناراحتّی ، به خاطر آن است که انسان موفّق نشده همه را راضی کند و ناراحت است که چرا فلان شخص یا فلان گروه را از خود رنجانیدم و یا من که این همه زحمت کشیدم ، چرا مردم قدردانی نمی کنند ؟ ولی توجّه به این که فقط باید خدا را راضی کنیم و عزت و ذلت تنها به دست او است ، این نگرانی را نیز از بین می برد .

6- گاهی تلاش ها وتبلیغات سوء دیگران ، انسان را نگران می کند . ایمان به وعده های الهی مبنی بر پیروزی حقّ بر باطل برطرف کننده این نگرانی است .

7- گاهی متلک و استهزای دیگران ، موجب نگرانی انسان می گردد، ولی ایمان به خداوند

- که به رسولش می فرماید : ما تو را از استهزای دیگران حفظ می کنیم - این نگرانی را نیز برطرف می کند . (انّا کفیناک المستهزئین )(161)

بنابراین ، اگر در قرآن می خوانیم : (اءلا بِذکر اللّه تَطمئنّ القلوب )(162) آگاه باشید با یاد خدا دلها آرام می شود . این یک واقعیّتی است .

آثار بی ایمانی

کسی که به خدای حکیم ایمان ندارد، انسانی است که :

1- خود را بی اصالت ، بی هدف و تنها می بیند و هدفش فقط رفاه و زندگی مادّی است مانند یک حیوان .

2- حرکت خود را یک حرکت جبری می داند، نه تکاملی .

3- آینده خود را پس از مرگ ، نابودی می داند چون به زندگی بعد از مرگ و بقای روح عقیده ندارد .