شگفتی های پزشکی در قرآن صفحه 139

6. خون

اشاره

خداوند در چهار سوره با الفاظ مختلف به خون و نخوردن آن اشاره کرده است. در سه آیه با الفاظ شبیه به هم می فرماید:«إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَۀَ وَالدَّمَ... همانا او خوردن مردار و خون را بر شما حرام کرد»(1) ، ولی در آیه 145 سوره انعام می فرماید: «بگو: در آنچه به سوی من وحی شده، هیچ (غذای) حرامی بر خورنده ای که آن را می خورد، نمی یابم! جز اینکه مرداری باشد یا خونِ ریخته شده، یا گوشت خوک، چرا که این (ها) پلید است.»

خون خوردن در میان اقوام و ملل جهان پیشینه ای طولانی دارد و در آمریکای شمالی (قدیم) با خون تغذیه می کردند و در دوران جاهلیت خون را می خوردند آنها گوسفند را سر نمی بریدند تا خونش نریزد و از بین نرود، بلکه آن را در روده می ریختند و بر روی آتش بریان می کردند و می خوردند.(2)

قرآن با خوردن خون به شدت مبارزه کرد و ائمه معصوم نیز ضررهای آن را توضیح دادند. مردی از امام صادق (علیه السلام) پرسید: چرا خداوند خوردن خون را حرام کرده است؟ امام فرمود: چون باعث قساوت قلب و نابودی مهر و عاطفه است و موجب تعفن جسم و تغییر رنگ چهره و بدن می شود».(3)

خون خواری سبب تغییر اخلاق و روحیات می شود.(4) امام صادق (علیه السلام) فرمود:

1- (1) سوره ی نحل، آیه ی 115؛ سوره ی بقره، آیه ی 173 و سوره ی مائده، آیه ی3
2- (2) احمد اهتمام، فلسفه احکام، ص145
3- (3) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 65، ص162
4- (4) تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج 1، ص 586.