منشور جاوید جلد 6 صفحه 166

لَقَدْ رَآی مِنْ آیاتِ رَبِّهِ الْکُبْری).(نجم/18_5)

ترجمه آیات

1_ «تند باد را مسخّر سلیمان کردیم، باد به فرمان او به سرزمینی که آن را برکت بخشیدیم حرکت می کرد وما از همه چیز آگاهیم».

2_ «ما باد را در اختیار او قرار دادیم که نرم و آهسته هر جا که او می خواست، حرکت می کرد».

3_ «برای سلیمان باد را تسخیر کردیم، که مقدار حرکت نیمروز آن به اندازه یک ماه ونیمروز دوّم آن نیز به همان اندازه (یک ماه) بود».

4_ «می گویند ما مسیح را کشتیم، در حالی که او را نه کشتند ونه او را به دار آویختند، بلکه جریان برآنها مشتبه شد آنان که در باره قتل مسیح اختلاف کردند به آن علم ندارند و از ظن وگمان پیروی می کنند وقطعاً او را نکشته اند. بلکه خدا او را به سوی خود فرا خواند، و خداوند توانا وحکیم است».

5_ «به یاد آر آنگاه که خدا به عیسی گفت من تو را اخذ می کنم وبه سوی خود فرا می خوانم».

6_ «منزه است خدایی که شبانگاه بنده خود را از مسجد الحرام تا مسجدالأقصی که اطراف آن را برکت داده ایم، برد، تا آیات خود را نشان او بدهیم; به درستی که او است شنوا وبینا ».

7_ «موجود نیرومندی (فرشته وحی) او را تعلیم داده است این معلم قدرتمند(به هنگام نزول وحی) در افق بالا، قد برافراشت، وبرای او نمایان گردید، سپس نزدیک شد و در میان زمین وآسمان آویزان گردید وبه قدری نزدیک شد که به اندازه دو میدان تیر یا دو سر کمان یا از آن هم کمتر بود، این معلّم به بنده خدا آنچه باید وحی کند، وحی کرد، ولی آنچه را دید، دل آن را تکذیب نکرد. آیا با او در آنچه که دیده (جبرئیل) به مجادله برمی خیزید؟ یکبار دیگر او را نیز دیده است نزد