منشور جاوید جلد 6 صفحه 236

1- [1] سوره بقره، آیه 96.

پیروان کتابهای آسمانی در برخی از مراتب توحید که هم اکنون بیان می شود، کاملاً منحرف می باشند، آنجا که می فرماید:

(قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ تَعالَوْا إِلی کَلِمَه سَواء بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمْ أَلاّ نَعْبُدَ إِلاّ اللّهَ وَلا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئاً وَ لا یَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللّهِ فَإِنْ تَوَلَّوا فَقُولُوا اشْهدُوا بِأَنّا مُسْلِمُونَ) (1).

«بگوای اهل کتاب به سوی سخن واحدی که میان ما وشما مشترک است، بشتابید وآن اینکه جز خدا را، نپرستیم.چیزی را شریک او قرار ندهیم برخی، برخی دیگر، غیر خداوند را «رب» (کسی که سرنوشت انسان در دست او است) خود نپذیریم اگر روی برگردانیدند، بگویید آگاه باشید ما مسلمانیم».

در حالی که خطّ توحید، خطّ مشترک میان تمام آیینهای آسمانی است ولی متأسفانه «یهود» وبیش از آنها «مسیحیان » از آن منحرف شده ودر پیکره توحید، از روی جهل ونادانی، شرک ودوگانگی جوانه زده است.

انحراف یهود از خطّ اصیل توحید

یهود امروز ودیروز خود را فرزند آیین توحید دانسته وسرگردانی خود را در جهان _ بطور غلط _ از طریق ثبات بر آیین یکتاپرستی توجیه می کنند ولی قرآن یادآور می شود که یهودیان معاصر عصر رسالت از «شرک» مصون نمانده وبسان مسیحیان برای خدا، فرزندی به نام «عزیر» تراشیده اند چنانکه می فرماید:

(وَقالَتِ الْیَهُودُ عُزَیْرٌ ابْنُ اللّهِ وَ قالَتِ النَّصاری اَلْمَسیحُ ابْنُ اللّهِ ذلِکَ قَولُهُمْ بِأَفْواهِهِمْ یُضاهِؤُنَ قَوْلَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قاتَلَهُمُ اللّهُ أَنّی یُؤْفَکُونَ).(2)

«یهودیان گفتند «عزیر» فرزند خدا است ومسیحیان نیز گفتند مسیح فرزند خدا